πιθίτης

ὁ, Α

1. αυτός που έχει σχήμα πίθου

2. φρ. «πιθίτης κομήτης» — ο πιθίας*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πίθος «πιθάρι» + επίθημα -ίτης (πρβλ. σελην-ίτης)].